Ήταν πριν πολλά καλοκαίρια με καύσωνα όταν εργαζόμουν στην δακοκτονία και μιλούσαμε με ένα παγιδοθέτη, σε κοινότητα της πεδινής Ηλείας. Μπροστά μας ένας κήπος με ξερόχορτα. Και ξαφνικά στα καλά καθούμενα μια ανάφλεξη, και τα ξερόχορτα άρχισαν να καίγονται. Ο ένοχος: ένα μπουκάλι. Ο τόπος γεμάτος πλαστικά και σκουπίδια αλλά και μπουκάλια γυάλινα.
Το γυάλινο μπουκάλι λειτουργεί σαν συγκεντρωτικός φακός και
οι συνθήκες Ιουλίου Αύγουστου είναι σχεδόν ιδανικές για όλα τα όμορφα γυάλινα μπουκαλάκια
που όμορφα πετάμε δεξιά κ αριστερά.
Η μεγάλη πυρκαγιά στην Ηλεία το 2007 που στοίχησε την ζωή σε
44 συμπολίτες μας ξεκίνησε από ανθρώπινο λάθος. Πόσοι και πόσοι δεν ανάβουν μια
φωτιά με την αίσθηση ότι την ελέγχουν; Πόσες από αυτές ξέφυγαν;;;
Οι πυλώνες υψηλής τάσης με τους ξηρούς από κάτω θάμνους και χορτάρια
για πόσες πυρκαγιές ευθύνονται;
Πεταμένα γυάλινα μπουκάλια, απροσεξία, πυλώνες υψηλής τάσης
όμως εμείς πρέπει να προτάξουμε σαν αίτια τους εμπρηστές, πρέπει να υπάρχουν εμπρηστές,
γιατί αν δεν υπάρχουν εμπρηστές πως θα κρύψουμε ότι εμείς φταίμε για το 99% των
πυρκαγιών;
Πάντα φταίνε κάποιοι άλλοι
Πάντα πρέπει να φταίνε κάποιοι άλλοι
Ποτέ εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου