Δευτέρα 29 Αυγούστου 2016

Τσίπρας Χρέος & Επενδύσεις



Τσίπρας Χρέος & Επενδύσεις

Ο Τσίπρας απαιτεί κούρεμα του χρέους και οι υπουργοί του διώχνουν ή μπλοκάρουν επενδύσεις.

Η απόλυτη ψυχανώμαλη κατάσταση






ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ ΨΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ ΣΥΝΕΧΩΣ



ΚΑΡΦΩΘΗΚΑΝ ΣΕ ΚΟΛΩΝΑ
Αίμα στην άσφαλτο: Δυο 20χρονοι νεκροί σε τροχαίο με μηχανή στη Μαλεσίνα

Με αίμα βάφτηκε για μια ακόμη φορά η άσφαλτος, καθώς δυο νέα παιδιά, ηλικίας 23 και 20 ετών έχασαν τη ζωή τους σε τροχαίο με μηχανή στη Μαλεσίνα, τα ξημερώματα. Το δυστύχημα σημειώθηκε όταν η μηχανή που επέβαιναν βγήκε εκτός δρόμου και χτύπησε σε κολόνα.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΚΡΙΣΙΜΑ ΣΗΜΕΙΑ:

1. Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΔΩΡΟ ΠΑΡΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΝΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ. 

2. Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΦΥΛΛΟΡΟΕΙ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΑΠΟ ΕΜΨΥΧΟ ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΣΟ ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ. ΜΑΛΛΟΝ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑ.



Πηγή: lamiastar.gr



Πρώτα ο Γιωργάκης, μετά ο Τσίπρας, τώρα και ο Σώρρας



Πρώτα ο Γιωργάκης, μετά ο Τσίπρας, τώρα και ο Σώρρας

Γεώργιος Α. Παπανδρέου: λεφτά υπάρχουν

Αλέξης Τσίπρας: 13η σύνταξη κ ελάχιστος μισθός 731 ευρώ

Σώρρας: 600 δις για το δημόσιο χρέος αλλά και ιδιωτών

-------

Δεν έχει ελπίδα ο τόπος μας

Αν δεν προσπαθήσουν οι έλληνες να διακρίνουν το καθαρό από το θολό και την αλήθεια από το ψέμα και την παραπλάνηση, θα χαθούμε σαν τους σπαρτιάτες, θα σβήσουμε ήσυχα και όμορφα.










ΕΛΣΤΑΤ και ΓΕΩΡΓΙΟΥ



Τις ημέρες αυτές, ένα από τα θέματα που κυριαρχούν είναι η ιστορία των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ.

Έξι χρόνια μετά την είσοδό μας στα μνημόνια και ακόμα δεν έχουμε συμφωνήσει στο ύψος του ελλείμματος που μας οδήγησε σε αυτά.  Δεν έχουμε καν συμφωνήσει ότι τα χάλια στα δημόσια οικονομικά είναι αυτά που μας οδήγησαν στα μνημόνια. Υπάρχουν ακόμα θεωρίες (που πολλοί πιστεύουν) βάσει των οποίων,  υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία πίσω απ’ όλα αυτά, με δυο λόγια κάποια κέντρα μας την είχαν στημένη.

Η τότε κυβέρνηση Καραμανλή έδινε στοιχεία τα οποία αμφισβητούσε ακόμα και ο διορισμένος από αυτήν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Η Ε.Ε. με δική της έρευνα διαπίστωσε το ύψος του ελλείμματος. Πέντε χρόνια μετά και οι κομματικές σκοπιμότητες έχουν προκαλέσει μια θολή εικόνα για το ύψος του. Ο δημοσιογραφικός λόγος συχνά παρακινούμενος από αυτές τις σκοπιμότητες λειτουργεί ως συμπληρωματικό στοιχείο της σύγχυσης. Η αλήθεια μοιάζει δυσδιάκριτη.

Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας απέναντι σ αυτή την σύγχυση προτιμά να δίνει τις δικές του ερμηνείες. Και με οδηγό την αφέλεια, την άγνοια ή την άρνηση να δει την πραγματικότητα , γεμίζει τις αίθουσες που μιλάει ο Σώρρας ή άλλοι τέτοιοι…


Και ο τότε υπηρεσιακός πρωθυπουργός αλλά και η κυβέρνηση συριζα με το τελευταίο άρθρο στο τρίτο μνημόνιο που είναι πλέον και νόμος του κράτους, έχουν νομιμοποιήσει τα δεδομένα της ελστατ και φυσικά ο Γεωργίου ανέλαβε λίγο πιο μετά σε σχέση με αυτά που τον κατηγορούν.

ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΘΟΛΟΥΡΑ;








Αυτιάς 27.08.2016 πρωί στον ΣΚΑΙ



Αυτιάς 27.08.2016 πρωί στονΣΚΑΙ

Η συζήτηση αφόρα στον ενφια και την 13η σύνταξη.

Αυτιάς προς έναν υπουργό: καλά εκεί στον σύριζα έχετε 10 καλούς οικονομολόγους και άλλους 10 καλούς εργατολόγους, κάνεις δεν είπε στον Τσίπρα ότι δεν βγαίνουν οι αριθμοί με αποτέλεσμα αλλά είπε ο πρωθυπουργός και αλλά κάνει. Μηχανικός είναι ο άνθρωπος, δεν μπορεί να τα ξέρει όλα.

ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ: ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΠΟΙΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΒΑΣΙΚΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ;;;

Ή  

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΝΑΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΜΠΕΙΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ  ΝΑ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ Ο ΜΕΛΛΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ ΑΠΟ ΒΑΣΙΚΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ;;;

Δεν βλέπω και δεν ακούω πλέον πολιτικούς και δημοσιογράφους καθώς πλέον το 99% αυτών που λένε είναι αστοχίες, βλακείες, σκοπιμότητες. Και δεν είμαι σίγουρος ότι στο 1% υπάρχει αλήθεια.






Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Οι αριθμοί το δείχνουν ξεκάθαρα, το παιχνίδι έχει χαθεί

Οι αριθμοί το δείχνουν ξεκάθαρα, το παιχνίδι έχει χαθεί. 

Δεν βγαίνουν οι αριθμοί

Οφειλές
- 91 δις οφειλές ιδιωτών στο κράτος
- 15 δις οφειλές ιδιωτών και οργανισμών στα ασφαλιστικά ταμεία
- 2,96 δις οι οφειλές προς τη ΔΕΗ στις 30 Ιουνίου 2016
- 8 δις οι οφειλές των δεκο και των Δημοτικών επιχειρήσεων
- 6 δις οφειλές του κράτους σε ιδιώτες

Έσοδα / Έξοδα
- 30 δις κατ έτος συντάξεις
- 15 δις κατ έτος μισθοί
- 44 δις έσοδα (2015)

Χρέος
- 330 δις χρέος
- οι εξαγωγές καταρρέουν
- μεγάλες εμπορικές και βιομηχανικές μονάδες κλείνουν
- ανοίγουν όμως καφετερίες και σουβλατζίδικα

Κοινωνικό και Οικονομικό κόστος Τροχαίων
- 1500 νεκροί και 3000 ανάπηροι κάθε έτος
- 8 δισεκατομμύρια ευρώ το κόστος των τροχαίων κάθε έτος

ΑΕΠ (Ακαθάριστο εθνικό Προϊόν)
- 2009: 230 δις ευρώ περίπου
- 2015: 176 δις ευρώ περίπου και βαίνει συνεχώς μειούμενο

Τράπεζες  
- δάνεια 200 δισεκατομμύρια εκ των οποίων τα 120 κόκκινα
- καταθέσεις: πιθανόν κάπου στα 50 δισεκατομμύρια
- έκρηξη των ακάλυπτων επιταγών

Επιχειρήσεις   
- δεκάδες χιλιάδες αναζητούν μεταφορά έδρας εκτός Ελλάδας

Εργατικό Δυναμικό
- 3.000.000 συνταξιούχοι
- 1.500.000 άνεργοι
- 700.000 δημόσιοι υπάλληλοι

- 1.000.000 ημιαπαχολούμενοι
- 2.900.000 ελεύθεροι επαγγελματίες κ εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα

Συντάξεις
Πολλοί έλληνες σήμερα διαμαρτύρονται για τα κουρέματα στις συντάξεις τους και λένε: μας κόβουν τα δικά μας χρήματα. Να θυμίσω ότι τα χρήματα δεν προέρχονταν από μια παραγωγική οικονομία αλλά από δανεικά. Και βεβαίως καλά θα κάνουν να αρχίσουν να σκέφτονται τα παιδιά και τα εγγόνια τους και όχι μόνο τον εαυτό τους.

Επίσης: ένας απλός υπολογισμός, σύμφωνα με τον κύριο ΕΑ, δείχνει μια πολύ πικρή αλήθεια.
Αν υποθέσουμε ότι έχουμε 20% ασφαλιστικές εισφορές και έναν συνταξιούχο που λαμβάνει σύνταξη 800 ευρώ μηνιαίως. Αυτό σημαίνει ότι για να βγει η σύνταξη του συνταξιούχου, που μπορεί και να είναι μόλις 48 ετών, χρειάζονται τέσσερις εργαζόμενοι με αμοιβή 1000 ευρώ έκαστος.

Δηλαδή για να μπορέσουν να πάρουν όλοι τις συντάξεις τους σημαίνει ότι το κράτος μας χρειάζεται τετραπλάσιους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, γιατί ως γνωστόν μόνον εκεί παράγεται χρήμα.

Δημογραφικό
- Οι γεννήσεις μειώνονται και πολλά νέα παιδιά μεταναστεύουν
- 450.000 νέοι κυρίως πτυχιούχοι έχουν φύγει από 2009 στο εξωτερικό
- Εισροές προσφύγων κ λαθρομεταναστών κυρίως μικρών ηλικιών και αυξημένες γεννήσεις

Επίλογος
44 δις έσοδα, 30 δις για συντάξεις κ 15 δις για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων το 2015. Δηλαδή τα έσοδα είναι λιγότερα από τα έξοδα που απαιτούνται για συντάξεις και μισθούς.

2.900.000 εργαζόμενοι στο ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να συντηρήσουν τους 1.000.000 εργαζόμενους στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, τους 1.500.000 ανέργους, τους 3.000.000 συνταξιούχους, τις ασφαλιστικές εισφορές όλων, τις συντάξεις όλων, τους μισθούς στο δημόσιο, τα εφάπαξ δικαστικών/στρατιωτικών/καθηγητών κλπ, τις κρατικές και δημοτικές εταιρείες, τις δαπάνες στην υγεία την παιδεία την άμυνα, την αναπτυξιακή προοπτική και φυσικά να αποπληρώσουν το δημόσιο χρέος των 330 δις.

Στην άλλη μεριά του Αιγαίου στήνεται ένα νέο χαλιφάτο, πολλοί νέοι μας φεύγουν στο εξωτερικό ενώ την ίδια στιγμή ενσωματώνονται μουσουλμανικοί πληθυσμοί.

Οι αριθμοί το δείχνουν ξεκάθαρα, το παιχνίδι έχει χαθεί. 

-------------------------------------------------------------------------------

Τα σχόλια και τα στοιχεία είναι ευπρόσδεκτα ώστε να συμπληρωθεί σωστά το περιεχόμενο.

---------------------------------------------------------------------------------






Κάπως έτσι δεν χτίζεται ένα καθεστώς;;;



Στον εισαγγελέα ο Μητροπολίτης Χίου, στην εφορία οι «αντίπαλοι» καναλάρχες, στην πυρά οι δημοσιογράφοι που τολμούν να… ρωτούν.

Μη χτίσετε ποτέ τζαμί στην Αθήνα


Τι είπε μουσουλμάνος σε Έλληνα διπλωμάτη



"AΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΤΥΠΑ"
"ΜΗΝ ΧΤΙΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΖΑΜΙ "











Πολιτικά παιχνίδια εξουσίας και μόνο

Πολιτικά παιχνίδια εξουσίας και μόνο

Για την χώρα και την ανάπτυξη κανείς τους δεν δίνει δεκάρα


Η συγκεκριμένη υπόθεση θα κρατηθεί στην επικαιρότητα για πολύ καιρό. Πίσω της κρύβονται συγκεκριμένες επιδιώξεις που δύσκολα θα την αφήσουν να ξεθυμάνει. Είναι σε όλους γνωστό πως νομικό ενδιαφέρον η υπόθεση δεν έχει και γι΄ αυτό, όπως εικάζουν αρκετοί, η εκδίκαση της δεν θα γίνει ποτέ. Ο προφανής πολιτικός στόχος είναι να πληγεί η ενότητα της Νέας Δημοκρατίας και κυρίως ο νέος αρχηγός της που θα πρέπει να επιλέξει ή την υπεράσπιση της διακυβέρνησης Καραμανλή ή την υπεράσπιση του Γεωργίου και των στοιχείων που αυτός ανέδειξε και που έγιναν αποδεκτά από όλους τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την ήττα του στην άμεση κατάργηση του bonus των 50 εδρών, είναι να μην μπορέσει η Νέα Δημοκρατία να σχηματίσει κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές, ώστε οι μεθεπόμενες να διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής. Και πώς θα συμβεί αυτό; Αν η Νέα Δημοκρατία δεν βρει συνεργαζόμενα κόμματα. Και πώς δεν θα βρει συνεργαζόμενα κόμματα; Μόνον αν υπάρχει ένταση και πολεμική μεταξύ των κομμάτων του ευρωπαϊκού τόξου. Και η υπόθεση Γεωργίου λειτουργεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
Οξύνει τις σχέσεις Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ καθώς το τελευταίο θεωρεί –και δικαιολογημένα- πως πλήρωσε αποκλειστικά αυτό την υπόθεση των μνημονίων. Έτσι με αφορμή την συγκεκριμένη υπόθεση που αναδεικνύει τις μεγάλες και αυταπόδεικτες ευθύνες του Κώστα Καραμανλή, επιζητεί την δικαίωση του ή έστω την αναγνώριση πολλών ελαφρυντικών. Από το 44% στο 4% είναι κάτι που δεν «χωνεύεται» εύκολα.

Η σιωπή της Νέας Δημοκρατίας –απαραίτητη για την ενότητα της- ενισχύει εκείνες τις δυνάμεις μέσα στο ΠΑΣΟΚ που επιθυμούν το κόμμα τους να τηρεί ίσες αποστάσεις μεταξύ των δύο μονομάχων, ενώ αναπαράγει και την γνωστή από την δεκαετία του 80 αντιδεξιά ρητορεία. Το κλίμα σήμερα που υπάρχει στις σχέσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ δεν θυμίζει σε τίποτα την συνεργασία Σαμαρά-Βενιζέλου που έσωσε την χώρα, ούτε την συμπόρευση τους στο Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015.

Άλλωστε, η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θεωρεί την συγκυβέρνηση 2012-2014 του Κινήματος με την Νέα Δημοκρατία, ως αναγκαίο κακό. Είναι λογικό λοιπόν να μην υπερασπίζεται το έργο της. Μάταια ο Β. Βενιζέλος –που βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα- προσπαθεί να τους πείσει πως έτσι χαρίζουν όλα τα επιτεύγματα της συγκεκριμένης συγκυβέρνησης στην Νέα Δημοκρατία. Μέσα σε αυτό το κλίμα η υπόθεση Γεωργίου λειτουργεί καταλυτικά. Ανεβάζει την ένταση.

Είναι σαφές νομίζω πως η κ. Φ. Γεννηματά διαμορφώνει την στρατηγική της με άξονα τις επαναληπτικές εκλογές με απλή αναλογική. Γιατί να συμπράξει στον σχηματισμό κυβέρνησης όταν με το νέο εκλογικό σύστημα θα έχει αυξημένη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και άρα μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ; Βέβαια πολλές φορές η ζωή ανατρέπει σχεδιασμούς και τακτικές κινήσεις. Μία από αυτές τις κινήσεις είναι και η υπόθεση Γεωργίου που θα «σέρνεται» για πολύ καιρό μπροστά μας, αν δεν ανατραπούν οι μεθοδεύσεις της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.




Η υπόθεση Γεωργίου και οι μεθοδεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ


Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016, Του Σάκη Μουμτζή









Η κατευθυνόμενη ευαισθητοποίηση


Η φωτογραφία του μικρού Ομράν και η κατευθυνόμενη la carte ευαισθητοποίηση

Μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Ή μήπως όχι; Μήπως περάσαμε στην εποχή όπου μια φωτογραφία μπορεί να αποκρύψει χίλιες αλήθειες; 

Η μάχη στο Χαλέπι είναι ίσως η πιο σημαντική (έως τώρα) μάχη του πολέμου στη Συρία. Στις 17 Αυγούστου (οι ημερομηνίες έχουν σημασία) οι συριακές δυνάμεις, μαζί με τις δυνάμεις της Χεζμπολάχ και υποστηριζόμενες από τη ρωσική αεροπορία, προσέβαλαν το κέντρο επιχειρήσεων του «Jaish al-Fatah» στο νοτιοδυτικό Χαλέπι, τη περιοχή 1070 και τη βάση πυροβολικού στο Ramouseh. Οι δυνάμεις των τζιχαντιστών, παρ όλη την σφοδρή αντεπίθεση που πραγματοποίησαν, δεν ανέκτησαν τον έλεγχο.

Στις 18 Αυγούστου οι συριακές δυνάμεις είχαν απελευθερώσει το 80% της περιοχής, τις συνοικίες Qarassi, al-Amiriyah και το λόφο al-Jam’iyat και οι δυνάμεις του «Jaish al-Fatah» είχαν εγκλωβιστεί στο νότιο, (ανίκανες να επιχειρήσουν εκεί, λόγω των αεροπορικών επιχειρήσεων) και στο ανατολικό τμήμα. Ο στόχος των συριακών δυνάμεων είναι ο άξονας Huwayz – Qarassi ώστε να αποκοπεί κάθε δυνατότητα ανεφοδιασμού και ενίσχυσης των δυνάμεων των τζιχαντιστών. Ο έλεγχος αυτού του άξονα θα σήμαινε αυτόματα την παράδοση τους και τον πλήρη έλεγχο της πόλης από τις συριακές δυνάμεις, με ότι αυτό συνεπάγεται για την εξέλιξη του πολέμου.

Μόνη σωτηρία για τις δυνάμεις των τζιχαντιστών θα αποτελούσε μια μικρή εκεχειρία, που θα τους επέτρεπε να ανασυνταχθούν και να ανεφοδιαστούν. Και ιδού το θαύμα! Ακριβώς αυτή τη στιγμή «εμφανίζεται» το ρεπορτάζ για τον μικρό Ομράν. Από το κανάλι του Κατάρ αρχικά (χώρα τροφοδότη – διαμεσολαβητή του ΝΑΤΟ – των τζιχαντιστών). Στη συνέχεια το ρεπορτάζ αναπαράγεται από όλα τα δυτικά ΜΜΕ και τα «κανάλια αντικειμενικής πληροφόρησης» που ελέγχουν και χειραγωγούν τα κοινωνικά δίκτυα.

Η «διεθνής κοινότητα» απαιτεί «εκεχειρία» και «ανθρωπιστική βοήθεια» στη πόλη, «ανθρωπιστική βοήθεια» που στη πράξη σημαίνει άνοιγμα διαδρόμων ανεφοδιασμού για τους τζιχαντιστές. 


Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ










Τι συνέβει τελικά με τις τράπεζες;

Τι συνέβει τελικά με τις τράπεζες;


Τράπεζες, ένα Διαρκές Έγκλημα

Χρεωθήκαμε 46 δις για να ανακεφαλαιοποιήσουμε τις 4 συστημικές τράπεζες για να τις σώσουμε, και τώρα πουλήθηκαν για 6 δις! Και μάλιστα αποκλειστήκαμε εμείς οι Έλληνες (Δημόσιο αλλά και πολίτες) από το να αγοράσουμε. Ποιος θα το πίστευε, μια αριστερή κυβέρνηση να «πουλήσει» τον λαό της, και να ξεπουλήσει τα ασημικά της οικογένειας έναντι πινακίου φακής. 

Λ. Γ. 01.12.2015




 

Γιατί δεν έχουμε πολιτικούς ηγέτες που να εμπνέουν;


Γιατί δεν έχουμε πολιτικούς ηγέτες που να εμπνέουν;

Το σύνηθες ερώτημα που ακούγεται ανά την Ελλάδα είναι: Γιατί δεν έχουμε πολιτικούς ηγέτες που να εμπνέουν και να εκφράζουν μεγάλες ιδέες; Ουσιαστικά υπονοείται ότι κάπου πρέπει να υπάρχει μια πεφωτισμένη ηγεσία που θα έλθει και θα τα αλλάξει/διορθώσει όλα. Η απάντηση είναι απλή: η πολιτική ηγεσία αντανακλά αυτό που είναι ο λαός ή, ορθότερα, αυτό που θέλει ο λαός. Δεν μπορεί να προκύψει πεφωτισμένη ηγεσία από έναν λαό που δεν ψηφίζει με υψηλόφρονα κριτήρια.

Ενα από τα πράγματα που έχουμε επιτύχει ύστερα από 185 χρόνια επίσημης ανεξαρτησίας είναι ότι η πολιτική ηγεσία δεν μας προκύπτει αλλά εκλέγεται. Παρά τα φημολογούμενα (και συχνά βάσιμα) περί εκλεκτικών προτιμήσεων κάποιων πρεσβειών προς Ελληνες πολιτικούς ηγέτες, οι εκλογείς δεν πιέζονται από κάποιον Αμερικανό, Γερμανό ή Ρώσο κατά την επιλογή του τοπικού βουλευτή τους.

Στη νεότερη ελληνική ιστορία, κατά τη χρονική στιγμή που ξεσπούν οι σοβαρές κρίσεις, οι πολιτικές μας ηγεσίες είναι κατώτερες των περιστάσεων. Εχουν εκλεγεί για άλλο σκοπό, κατά κανόνα για την ικανοποίηση των μικροκομματικών, απολύτως ωφελιμιστικών σε ατομικό επίπεδο προσδοκιών των ψηφοφόρων: για τον διορισμό (διαχρονικό αίτημα), για την κατάργηση των φόρων (επίσης διαχρονικό με πλέον εμβληματική την περίοδο Θεόδωρου Δηλιγιάννη πριν από το 1897), για την τοποθέτηση του δημοσίου υπαλλήλου σε καλύτερη υπηρεσία, για τη μετάθεση του στρατευμένου, για να γυρίσει το παιδί από τον πολυετή πόλεμο (βλ. 1920), για το σβήσιμο της κλήσης κ.λπ.

Η εμφάνιση σοβαρών ηγεσιών μετά την κρίση είναι ευεξήγητη. Οι ηγέτες εμφανίζονται όταν τους αναζητεί ο λαός. Για την ακρίβεια, εμφανίζονται επειδή ακριβώς τους αναζητεί ο λαός. Τι πιθανότητες είχε να εκλεγεί πριν από το 2010 ένα άτομο με ηγετικές ικανότητες που θα μπορούσε να βάλει σε τάξη τα δημοσιονομικά πράγματα της χώρας; Μηδενικές. Σήμερα, όμως, αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε.




 

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

Οι αριθμοί το δείχνουν ξεκάθαρα, το παιχνίδι έχει χαθεί.



Οι αριθμοί το δείχνουν ξεκάθαρα, το παιχνίδι έχει χαθεί.

Δεν βγαίνουν οι αριθμοί

Οφειλές
-91 δις οφειλές ιδιωτών στο κράτος
-15 δις οφειλές ιδιωτών και οργανισμών στα ασφαλιστικά ταμεία
-6 δις οφειλές του κράτους σε ιδιώτες

Έσοδα / Έξοδα / Χρέος
-30 δις κατ έτος συντάξεις
-15 δις κατ έτος μισθοί
-44 δις έσοδα
-330 δις χρέος

Άνθρωποι
-3.000.000 συνταξιούχοι
-1,500.000 άνεργοι
-1.000.000 ημιαπαχολούμενοι
-2.900.000 ελεύθεροι επαγγελματίες κ εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα
-700.000 δημόσιοι υπάλληλοι

Δημογραφικό
-Οι γεννήσεις μειώνονται και πολλά νέα παιδιά μεταναστεύουν
-Εισροές προσφύγων λαθρομεταναστών κυρίως μικρών ηλικιών και αυξημένες γεννήσεις

Επίλογος
44 δις έσοδα, 30 δις για συντάξεις κ 15 δις για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων το 2015. Δηλαδή τα έσοδα είναι λιγότερα από τα έξοδα που απαιτούνται για συντάξεις και μισθούς.

2.900.000 εργαζόμενοι στο ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να συντηρήσουν τους 1.000.000 εργαζόμενους στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, τους 1.500.000 ανέργους, τους 3.000.000 συνταξιούχους, τις ασφαλιστικές εισφορές όλων, τις συντάξεις όλων, τους μισθούς στο δημόσιο, τα εφάπαξ δικαστικών/στρατιωτικών/καθηγητών κλπ, τις κρατικές και δημοτικές εταιρείες, τις δαπάνες στην υγεία την παιδεία την άμυνα, την αναπτυξιακή προοπτική και φυσικά να αποπληρώσουν το δημόσιο χρέος των 330 δις.

Στην άλλη μεριά του Αιγαίου στήνεται ένα νέο χαλιφάτο, πολλοί νέοι μας φεύγουν στο εξωτερικό ενώ την ίδια στιγμή ενσωματώνονται μουσουλμανικοί πληθυσμοί.

Οι αριθμοί το δείχνουν ξεκάθαρα, το παιχνίδι έχει χαθεί.

ΦΑΤ





Με αφορμή την διαγραφή του Γερμανικού χρέους το 1953, ο Τσίπρας ζήτησε διαγραφή και του Ελληνικού χρέους

Με αφορμή την διαγραφή του Γερμανικού χρέους το 1953, ο Τσίπρας ζήτησε διαγραφή και του Ελληνικού χρέους.

Κύριε Τσίπρα,

Επιζητείτε από την Ευρώπη την ιδια αλληλεγγύη που επέδειξαν οι συμμαχοι εναντι της Γερμανιας το 1953, και καταλήγετε λέγοντας οτι οφείλει (η Ευρώπη) ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα διασφαλίζει την ευημερία των λαών της.


Τι εννοείτε αναφερόμενος σε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο; Πως το εννοείται; Τι θα περιλαμβάνει; Με ποια μεθοδολογία θα εξασφαλίζεται η ευημερία των λαών της Ευρώπης;

Προσωπικά, μου δίνετε την εντύπωση ότι θέλετε μια κάνουλα ανοιχτή που να τρέχει χρήμα και αυτό θα σας δώσει την δυνατότητα να στήσετε το δικό σας πελατολόγιο.

Αν η Ευρώπη συναινέσει στο κούρεμα του χρέους τότε αυτό που θα συμβεί στην Ελλάδα θα είναι το εξής:

Ο κος Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πανηγυρίζουν έξαλα την επιτυχία τους και θα το κάνουν σημαία σε μια ατελείωτη προεκλογική εκστρατεία. Θα το εμφανίζουν σαν τεράστια επιτυχία και θα υπόσχονται έφεξες ξέφρενη ανάπτυξη. Όπως κάνουν όλοι από το 2009.

Τι θα έχει γίνει 10 χρόνια μετά;

Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουν την απάντηση. Το χρέος θα εκτινάσσεται και η χώρα θα καταρρέει. Η κυβέρνηση που κυνηγάει την ιδιωτική πρωτοβουλία και την ελεύθερη οικονομία θα προσπαθήσει με άνεση τώρα να στήσει το δικό της κομματικό κράτος και να γαντζωθεί στο κυνήγι της εξουσίας για όσο περισσότερο μπορεί.

Οι αριθμοί το δείχνουν ξεκάθαρα, το παιχνίδι έχει χαθεί.

ΦΑΤ


Η πλήρη ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα


«Σαν σήμερα, στις 8 Αυγούστου του 1953, ολοκληρώνεται η σχεδόν 6μηνη διαπραγμάτευση ανάμεσα στη Γερμανία και τους πιστωτές της, με την υπογραφή της «Συμφωνίας του Λονδίνου». Η καταχρεωμένη και κατεστραμμένη από τον πόλεμο Γερμανία απολαμβάνει τη μέγιστη κίνηση αλληλεγγύης στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία με τη διαγραφή του 60% του χρέους της, αποπληρωμή σε 30 χρόνια και ρήτρα εμπορικού πλεονάσματος. Η Συμφωνία υλοποιείται και με την υπογραφή της Ελλάδας. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή που βρισκόταν στην αντιπολίτευση αλλά και σήμερα ως κυβέρνηση θέτει επί τάπητος το ζήτημα του ελληνικού χρέους έχοντας πλέον κερδίσει σημαντικό έδαφος με συγκεκριμένα αποτελέσματα που αποτυπώνονται στην απόφαση του Eurogroup της 24ης Μαΐου.
Η Ευρώπη οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να στρέψει το βλέμμα της στο μέλλον, συνυπογράφοντας ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα διασφαλίζει την ευημερία των λαών της».




Όπως και οι κυβερνήσεις μας

Τρίτη 9 Αυγούστου 2016

Μέχρι το 1960 τα γαλλικά λεξικά ερμήνευαν τον Έλληνα ως «απατεώνα»



Μέχρι το 1960 τα γαλλικά λεξικά ερμήνευαν τον Έλληνα ως «απατεώνα»

Το ξέρατε ότι αν κάποιος άνοιγε ένα γαλλικό λεξικό του 1960 ή και παλαιότερο και αναζητούσε την ερμηνεία της λέξης Έλληνας αυτό που θα έβρισκε σαν εξήγηση θα ήταν απατεώνας, λωποδύτης και παλιάνθρωπος; 

Πριν από 44 χρόνια, στις 4 Αυγούστου του 1960 και έπειτα από παρέμβαση της ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι, απαλείφθηκαν από γνωστό γαλλικό λεξικό οι ερμηνείες του λήμματος grec (Έλληνας) ως απατεώνας, λωποδύτης, παλιάνθρωπος. Συγκεκριμένα το διάσημο και έγκριτο γαλλικό λεξικό Larousse Dictionnaire στις σελίδες του φιλοξενούσε τη λέξη Grec και η ερμηνεία που έδινε δεν ήταν Έλληνας αλλά απατεώνας, λωποδύτης και παλιάνθρωπος.  Αν πέσει στα χέρια σας κανένα κάπως παλιό (προπολεμικό) αγγλικό ή γαλλικό λεξικό, και αναζητήσετε το λήμμα Greek ή grec (Έλληνας) θα δείτε, μετά τις κυριολεκτικές σημασίες, την όχι και τόσο κολακευτική σημασία «χαρτοκλέφτης, απατεώνας».

Λέγεται ότι μια επιτροπή Ελλήνων λογίων διαμαρτυρήθηκε στους υπεύθυνους των μεγάλων λεξικών, του Λιτρέ και του Λαρούς και του Ρομπέρ, κι έτσι η προσβλητική σημασία απαλείφθηκε από τα λεξικά. Σε μιαν άλλη, μάλλον αναξιόπιστη πηγή ακούγεται ότι έγινε και επίσημο διπλωματικό διάβημα προς τη Γαλλική Ακαδημία (αυτά την εποχή που η γαλλική γλώσσα κυριαρχούσε, δηλαδή προπολεμικά).

Έλληνας λοιπόν σήμαινε: Πονηρός, πανούργος, κατεργάρης· απατεώνας, ιδίως χαρτοκλέφτης. Πότε υπήρχε η σημασία αυτή; Στα Γαλλικά, καταγράφεται πρώτη φορά το 1721, αλλά βρίσκει τη μεγάλη της χρήση από το 1750 και σε όλο τον 19ο αιώνα. Στον εικοστό αιώνα φαίνεται να ατονεί, και μεταπολεμικά μπορούμε πια να πούμε ότι έχει σχεδόν πάψει να χρησιμοποιείται. Παρόμοια πορεία έχουμε και στα Aγγλικά.

Η αναφορά στους Greek = χαρτοκλέφτες δεν έχει βέβαια σχέση με τους Έλληνες της εποχής, αν και σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται μια φευγαλέα σύγκριση με τους αρχαίους Έλληνες. Σε αυτά τα έργα, με τον όρο Modern Greeks δεν εννοούνται οι σύγχρονοι Έλληνες αλλά οι χαρτοπαίκτες της εποχής. Για παράδειγμα, στο The pursuits of fashion (1810) ο Edward Goulburn αναφέρει ότι οι όροι gamblers και Greeks είναι συνώνυμοι αλλά ο Greek είναι ο πιο αξιοσέβαστος χαρτοπαίκτης.

Η σημασία υπάρχει επίσης και στα λεξικά της αργκό/σλαγκ αλλά και το νεότερο λεξικό της αργκό των εκδ. Λαρούς. Συγκεκριμένα, στην έκδοση του 1990, η πρώτη σημασία του λήμματος grec είναι Tricheur habile (επιδέξιος χαρτοκλέφτης) και μας δίνει την πληροφορία ότι «όταν ο Έλληνας δρα σε καφενείο ή σε φιλική συγκέντρωση.


07 Αυγούστου 2016


πηγή: protothema.gr



Περί συνδικαλισμού

Περί συνδικαλισμού

(και στον στρατό)

Αν θεωρήσουμε, απλουστευτικά αλλά πολύ καίρια, ότι συνδικαλισμός είναι η συλλογική (και εκπροσωπούμενη) δράση των εργαζομένων για τα δικαιώματα τους, τα συμφέροντα τους και την προστασία τους από αυθαιρεσίες του εργοδότη, τότε θα καταλάβουμε ότι αυτό δεν εκπληρούται ούτε σε μικρό ποσοστό στην Ελλάδα. Ο συνδικαλισμός καπελώνεται από τα κόμματα και δρα διττά α) σύμφωνα με το κομματικό συμφέρον και β) σύμφωνα με τα προσωπικά ατομικά συμφέροντα και φιλοδοξίες του συνδικαλιστή.

Τα τελευταία συνοπτικώς είναι:
-Απολαμβάνουν τις συνδικαλιστικές άδειες και εν τέλει εργάζονται ελάχιστα έως καθόλου.
-Συμμετέχουν, αμειβόμενα, σε πλήθος διοικητικά συμβούλια.
-Συμμετέχουν σε πειθαρχικά και λοιπά συμβούλια και έτσι να ρίχνουν στα μαλακά παρεκτρεπομένους συναδέλφους (ρουσφέτια τα οποία εξαργυρώνουν όταν διεκδικούν πχ βουλευτικό αξίωμα)
-Απολαμβάνουν πρόσθετη σύνταξη για την συνδικαλιστική τους δράση (αυτό ίσχυε  παλαιότερα, δεν ξέρω αν καταργήθηκε τώρα σε καιρό λιτότητας και μνημονίων).

Αν προσθέσει κανείς την ιδεολογική αντίθεση προς τον εργοδότη, που συχνότατα εμφανίζεται όχι διεκδικητικά αλλά εκδικητικά με ταξικούς ορούς και οδηγεί επιχειρήσεις σε μαρασμό η κλείσιμο (τρανό παράδειγμα η Πιρέλλι, αλλά και η Ολυμπιακή και πολλές άλλες), καταλαβαίνουμε ότι οι συνδικαλιστές, έτσι μαχόμενοι τον εργοδότη, δεν δρουν σύμφωνα με τα συμφέροντα των εργαζομένων αλλά ενάντια σ’ αυτά!

Όσοι έχουμε υπηρετήσει στρατιωτική θητεία ξέρουμε ότι ο στρατός και η αποτελεσματικότητά του βασίζεται στην αναντίρρητη πειθαρχία. Η πειθαρχία αυτή φτάνει μέχρι του σημείου, όταν πάρεις διαταγή για μιά αποστολή που μπορεί να σημαίνει ότι διακινδυνεύεις την ζωή σου, να οφείλεις να υπακούσεις.

Εδώ εναντίον τίνος θα μάχονται οι συνδικαλιστές? Εναντίον του Διοικητή τους? Εναντίον του πολιτικού προϊσταμένου τους Υπουργού? Αδιανόητα πράγματα!

ΛΓ


04 Αυγούστου 2016  


 




Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016

Περί συνδικαλισμού στον στρατό.



Περί συνδικαλισμού στον στρατό.

Ήμουν μόλις μερικές ημέρες στο τάγμα, μόλις 8 χιλιόμετρα από την Τουρκία. Έχω πάει για ύπνο περασμένες δώδεκα και λίγο μετά τις μία με ξυπνάει ένας συνάδελφος και μου λέει: σήκω πρέπει να κατεβείς το διοικητήριο, αυτοκτόνησε ένας φαντάρος.

Τις επόμενες ημέρες ήμουν μέσα στην οργή. Μαθαίνοντας από άλλους για το νεαρό παιδί αποκαλύφθηκε ότι οι γονείς του ήταν χωρισμένοι, είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και μόλις η αρραβωνιαστικιά του τον είχε χωρίσει.

Τι περισσότερο θέλει κάποιος, αν δεν έχει την δυνατότητα να σηκώσει το ψυχολογικό βάρος, για να αυτοκτονήσει;

Και η διοίκηση τι έκανε; Εντόπισε και προστάτευε έναν αδύναμο χαρακτήρα; Και η προσωπική συνέντευξη όλων των νέων χωριστά ενας ενας στον διοικητή τι νόημα είχε;

Θύμωσα με το χαστούκι του Δροσογιάννη στην θεσ/νικη το 1984? στον αστυνομικό αλλά δεν έκανα τίποτε, θύμωσα με την διοίκηση όταν αυτοκτόνησε ο φαντάρος αλλά δεν έκανα τίποτε. Γιατί απλά δεν ήξερα τι να κάνω.

Όταν διάβασα το πρόγραμμα του σύριζα πριν τις εκλογές του 1ου/2015 ανάρτησα την εξής φράση: ΤΩΡΑ ΑΝΗΣΥΧΩ. Γιατί απλά το πρόγραμμα περιελάμβανε διαπιστώσεις και ευχολόγια.

Όταν διάβασα περί συνδικαλισμού στις ένοπλες δυνάμεις είπα: τώρα φοβάμαι.

Ο υγιής συνδικαλισμός θα μπορούσε να βοηθήσει να προστατεύονται ζωές και να εξομαλύνονται αδικίες και δύσκολες καταστάσεις.

Όμως ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα είναι το μακρύ χέρι κάποιων για να κερδίζουν, να προστατεύουν την πάρτη τους και να καταστρέφουν.

Οι εκάστοτε κυβερνήσεις έλεγχαν το στράτευμα με το να ελέγχουν την ηγεσία του, όπως ακριβώς και με την δικαιοσύνη. Στην δικαιοσύνη υπάρχει συνδικαλισμός, δικαιοσύνη υπάρχει;

Τώρα με το μακρύ χέρι του συνδικαλισμού θα μπουν και από την πίσω πόρτα και η απειλή να καταστρέψουν τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είναι τεράστια.

Η απειθαρχία και η κομματοποίηση είναι προ των πυλών.

Όπως προ των πυλών είναι και η εκρηκτική κατάσταση στην Τουρκία. Ένας Ερντογάν που φτιάχνει ένα δεύτερο χαλιφάτο μπροστά στην πόρτα μας και ένας τούρκικος στρατός βαθιά διαιρεμένος καθώς ο Ερντογάν θέλει να τον ισλαμοποιήσει εντελώς και οι Κεμαλικοί θα αντιστέκονται.

Και ο σύριζα θέλει συνδικαλισμό στον στρατό και παίζει και με το σύνταγμα.

Με αλλά λόγια: ν αγαπιόμαστε.

ΤΩΡΑ ΦΟΒΑΜΑΙ.

ΦΑΝΗΣ

------------------------------------------------------------------

Ένοπλες Δυνάμεις και Συνδικαλισμός
Αύγουστος 1, 2016

Του Κωνσταντίνου Φράγκου*

--------------------------------------------------------------------