.... ἡ λέξη «ἔμφυλος» εἶναι κατασκευὴ κάποιας κακῆς κεφαλῆς. Τέτοια λέξη δὲν ὑπάρχει
σὲ κανένα ἑλληνικὸ λεξικό, τουλάχιστον μὲ τὴ σημασία ποὺ τῆς δίδεται ἀπό τὸ ἄντρο
τῆς πνευματικῆς αὐτοκτονίας. Ἡ λέξη ἀπαντᾶ γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ὀδύσσεια (οσ
273-274) μὲ ἔννοια τοῦ ἀνήκοντος σὲ μία φυλὴ ἢ τοῦ ἀνήκοντος στὸ αὐτὸ γένος: «Ἄνδρα
κατακτὰς ἔμφυλον» (=Ἀφοῦ σκότωσα ἄνθρωπο ὁμόφυλό μου). Στὸν Θέογνι βρίσκουμε τὴ
φράση «Ἔμφυλοι φόνοι ἀνδρῶν» (=Σκοτωμοὶ ἀνάμεσα σε ὁμοφύλους) καὶ στὸν Σοφοκλῆ τὴν
ρήση: «Οὐκ εᾶ τοῦμφυλον αἷμά σε (=δὲν σὲ ἀφήνει τὸ συγγενικὸ αἷμα – Οἴδ. ἐπὶ Κολ.,
στ. 407). Γενικά, σὲ ὅλη τὴν ἀρχαία γραμματεία ἡ λέξη ἔμφυλος ταυτίζεται μὲ τὸ ἐμφύλιος,
ποὺ σημαίνει τον ἀνήκοντα στὴν αὐτὴ φυλή. Ὁ Πίνδαρος μιλάει γιὰ χυμένο «ἐμφύλιον
αἷμα» καὶ ὁ Σοφοκλῆς στὴν ἴδια τραγωδία μιλάει κι αὐτὸς γιὰ «ἔμφυλον γῆν», ἐννοώντας
τὴν γενέτειρα.
(καντε κλικ και διαβαστε το ολο)
http://www.antibaro.gr/article/17652 (καντε κλικ και διαβαστε το ολο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου